ពេលថ្មីៗនេះ សំណុំរឿងពាក់ព័ន្ធនឹងសកលវិទ្យាល័យឧស្សាហកម្មភាគពាយ័ព្យនៃប្រទេសចិនរងការវាយប្រហារតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតទទួលបានការវាយទម្លុះដ៏សំខាន់ ។ ពេលធ្វើការស៊ើបអង្កេតចំពោះសំណុំរឿងនេះ បុគ្គលិកចិនបានកំណត់ច្បាស់ពីអត្តសញ្ញាណពិតប្រាកដរបស់បុគ្គលិកការងារនៃទីភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក（NSA）តាមរយៈការធ្វើវិភាគខាងបច្ចេកទេសចំពោះកម្មវិធីចារកម្មមួយឈ្មោះ"SecondDate" ។ ការរកឃើញដ៏សំខាន់នេះបានក្លាយជាភស្តុតាងថ្មីមួយទៀតដែលអាចបញ្ជាក់ថា រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិកបានបំផុសការវាយប្រហារតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតទៅលើប្រទេសផ្សេងទៀត ។
យោងតាមរបាយការណ៍ដែលចេញផ្សាយដោយមជ្ឈមណ្ឌលជាតិដោះស្រាយវីរុសកុំព្យូទ័រជាបន្ទាន់របស់ចិនឱ្យដឹងថា កម្មវិធី"SecondDate"ជាអាវុធចារកម្មតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតដែលអភិវឌ្ឍដោយទីភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក（NSA）ដែលអាចសម្រេចបាននូវមុខងារដែលមានចេតនាអាក្រក់ជាច្រើន ដូចជា ការលួចស្តាប់និង"ឆក់យក"តាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេត ការវាយប្រហារតាមរយៈអន្តរការីនិងការបញ្ចូលលេខកូដដែលមានចេតនាអាក្រក់ជាដើម ហើយវាក៏អាចរួមសហការជាមួយកម្មវិធីដែលមានចេតនាអាក្រក់ផ្សេងទៀតដើម្បីសម្រេចបាននូវសកម្មភាព"ចារកម្ម"ដ៏ស្មុគស្មាញតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតផងដែរ ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគួរឱ្យអស់សំណើចនោះគឺ ស្ទើរតែក្នុងពេលដំណាលគ្នា ក្រសួងការពារជាតិអាមេរិកបានប្រកាសជាសាធារណៈនូវសេចក្តីសង្ខេបនៃ«យុទ្ធសាស្ត្រតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតឆ្នាំ ២០២៣ »ដែលឃោសនាបំប៉ោងម្តងទៀតនូវអ្វីដែលហៅថា"ការគំរាមកំហែងពីប្រទេសចិន" ។
គិតតាំងពីឆ្នាំ ២០១៣ មក រដ្ឋាភិបាលអាមេរិកបានប្រើប្រាស់ជាប្រព័ន្ធនូវអ្វីដែលហៅថា យុទ្ធសាស្ត្រ"ដាក់ឈ្មោះ"ដើម្បីលាបពណ៌ប្រទេសចិនជុំវិញបញ្ហាសន្តិសុខតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេត ប៉ុន្តែអ្វីទាំងអស់គ្មានភស្តុតាងអាចបញ្ជាក់ពីចំណុចនេះនោះឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទង្វើអាក្រក់របស់អាមេរិកក្នុងការលួចស្តាប់ប្រទេសដទៃត្រូវបានលាតត្រដាងជាបន្តបន្ទាប់ សូម្បីតែវាក៏ត្រូវបញ្ជាក់ថែមមួយកម្រិតទៀតថា សហរដ្ឋអាមេរិកបាននិងកំពុងលួចស្តាប់យកការណ៍សម្ងាត់ពីទូទាំងពិភពលោកក្នុងរយៈពេលជាយូរណាស់មកហើយ ។
បន្ទាប់ពីហេតុការណ៍"PRISM"ត្រូវបានបែកធ្លាយកាលពីខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១៣ លោក Edward Snowden អតីតបុគ្គលិកនៃក្រុមហ៊ុនម៉ៅសេវាកម្មដល់កិច្ចការពារជាតិរបស់អាមេរិកបានផ្តល់ភស្តុតាងដ៏ពិតប្រាកដដើម្បីលាតត្រដាងរដ្ឋាភិបាលអាមេរិកដែលបានលួចស្តាប់យ៉ាងទូលំទូលាយចំពោះទូរស័ព្ទទាំងជាតិនិងអន្តរជាតិ ក៏ដូចជាទូរគមនាគមន៍តាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតផងដែរ ក្នុងនោះបូករួមទាំងការវាយលុកចូលក្នុងម៉ាស៊ីមេរបស់ទីស្នាក់ការទូទៅនៃក្រុមហ៊ុន Huawei របស់ចិនក្នុងរយៈពេលជាយូរនិងការឃ្លាំមើលនិងត្រួតពិនិត្យទូរគមនាគមន៍របស់អ្នកទទួលខុសត្រូវជាន់ខ្ពស់នៃក្រុមហ៊ុន Huawei ជាដើម ។
កាលពីខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០២២ សកលវិទ្យាល័យឧស្សាហកម្មភាគពាយ័ព្យនៃប្រទេសចិនបានចេញផ្សាយសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយថា ខ្លួនបានរងការវាយប្រហារតាមបណ្តាញអ៊ីធើណេត ហើយក្រុមពួក Hacker ដែលមកពីក្រៅប្រទេសប៉ុនប៉ងលួចយកទិន្នន័យពាក់ព័ន្ធ ។ បន្ទាប់ពីនោះ ប្រទេសចិនបានឆែករកឃើញដោយជោគជ័យនូវបាតដៃខ្មៅនៅពីក្រោយហេតុការណ៍វាយប្រហារតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតលើកនេះ គឺ ការិយាល័យប្រតិបត្តិការលុកលុយជាពិសេស(TAO)ដែលស្ថិតនៅក្រោមឱវាទនៃទីភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក（NSA） ។
មើលពីករណីមួយចំនួនទាំងនេះអាចបញ្ជាក់ថា ប្រទេសចិនទើបជាអ្នករងគ្រោះដ៏សំខាន់មួយនៃការលួចយកការណ៍សម្ងាត់តាមបណ្តាញអ៊ីធើណេតរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក នេះមានភស្តុតាងជាក់ស្តែងដែលមិនអាចប្រកែកបាន ។
តាមស្ថិតិពីលោក Glenn Greenwald អតីតអ្នកសារព័ត៌មាននៃកាសែត«Guardian»របស់អង់គ្លេសដែលបានរាយការណ៍អំពីហេតុការណ៍"PRISM"បង្ហាញឱ្យឃើញថា ទីភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក（NSA）ធ្លាប់បានលួចយកពីចម្ងាយចំពោះអ៊ីម៉ែលចំនួន ៩៧ ពាន់លានច្បាប់និងទិន្នន័យទូរស័ព្ទចំនួន ១២៤ ពាន់លាននៅទូទាំងពិភពលោកក្នុងរយៈពេល ៣០ ថ្ងៃ ក្នុងនោះបូករួមទាំង ៥០០ លានច្បាប់នៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ៧០ លានច្បាប់នៅប្រទេសបារាំងនិង ៦០ លានច្បាប់នៅប្រទេសអេស្ប៉ាញ ។ ដើម្បីរក្សាទុកទិន្នន័យយ៉ាងច្រើនសន្ធឹក ទីភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក（NSA）ក៏បានសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលទិន្នន័យដ៏ធំបំផុតនៅទូទាំងសហរដ្ឋអាមេរិកនៅរដ្ឋ Utah ដែលអាចរក្សាទុកបាននូវទិន្នន័យទូរគមនាគមន៍អេឡិចត្រូនិកទូទាំងពិភពលោករយៈពេល ១០០ ឆ្នាំ ។
តើអ្នកណាបាននិងកំពុងលួចស្តាប់និងលួចយកការណ៍សម្ងាត់ក្នុងកម្រិតដូចគ្នាចំពោះបណ្តាប្រទេសនានាលើពិភពលោក ? តើអ្នកណាជាការគំរាមកំហែងដ៏ធំបំផុតក្នុងលំហបណ្តាញអ៊ីនធើណេតនៅទូទាំងពិភពលោក ? សហរដ្ឋអាមេរិកបានផ្តល់ចម្លើយជាស្រេចតាមរយៈទង្វើរបស់ខ្លួន ។ ជឿជាក់ថា ស្របនឹងពេលដែលសមត្ថភាពគាំពារសន្តិសុខតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណេតនៃបណ្តាប្រទេសនានាត្រូវបានកែលម្អជាបន្តបន្ទាប់ យុគសម័យដែលអាមេរិកអនុវត្តអនុត្តរភាពតាមតែទំនើងចិត្តក្នុងលំហបណ្តាញអ៊ីនធើណេតពិតជានឹងបញ្ចប់ដោយបរាជ័យជាក់ជាមិនខាន ៕
