ក្នុងរយៈពេល១ខែកន្លងមក ចំពេលដែលប្រទេសចិនកែសម្រួលគោលនយោបាយបង្ការជំងឺឆ្លង សំឡេង"ធ្លាប់ស្គាល់"មួយចំនួនបានលាន់លឺឡើងម្តងទៀត ដែលពោរពេញទៅដោយការមួលបង្កាច់និងការវាយប្រហារ ជាពិសេសគឺសំឡេងចេញពីប្រទេសអាមេរិក។ ជាការពិត បើបូកសរុបនិងវិភាគការសម្តែងគ្រប់ប្រភេទរបស់អាមេរិកក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំកន្លងទៅបន្ទាប់ពីបានផ្ទុះឡើងជំងឺរាតត្បាត យើងមិនពិបាករកឃើញលក្ខណៈពិសេសមួយរបស់អាមេរិកទេ ពោលគឺវាពូកែ"ជ្រើសរើសពេលវេលា" និងប្រើប្រាស់" ជំងឺរាតត្បាត”ជាអាវុធសម្រាប់វាយប្រហារប្រទេសផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មក អាមេរិកត្រូវបានទះកំផ្លៀងដោយអាវុធទាំងនេះដែលខ្លួនបានប្រើប្រាស់ ។
អាវុធទីមួយ គឺបន្តុះបង្អាប់ការងារបង្ការជំងឺកូវីដ១៩ ។
នៅថ្ងៃទី២៨ខែមីនាឆ្នាំ២០២០ រដ្ឋបាលចំណីអាហារនិងឱសថប្រទេសអាមេរិក(FDA)បានប្រកាសបញ្ជីម៉ាស់ស្តង់ដាររបស់ប្រទេសផ្សេងៗដែលទទួលបាននូវការអនុញ្ញាតឱ្យប្រើប្រាស់ជាបន្ទាន់ ប៉ុន្តមិនបានដាក់បញ្ចូលម៉ាស់របស់ប្រទេសចិនទេ ។ ពេលមុននេះ កាលពីខែកុម្ភៈឆ្នាំ២០២០ នៅកាលនេះ ការផ្សាយដំណឹងរបស់អាមេរិកបាននាំគ្នាមួលបង្កាច់គោលនយោបាយបង្ការការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លងរបស់ប្រទេសចិន ដោយបានមួលបង្កាច់ថា ការដែលប្រជាជនចិនពាក់ម៉ាស់ គឺរឿងគ្មាន"សេរីភាព"និងគ្មាន"សិទ្ធិមនុស្ស"។
អាមេរិកមិនមែនជាមិនយល់ដឹងពីភាពចាំបាច់នៃការពាក់ម៉ាស់នោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេបានចាត់ទុកការពាក់ម៉ាស់របស់ប្រទេសចិនជាគោលដៅនៃការវាយប្រហារវិញ។ ការមួលបង្កាច់ការពាក់ម៉ាស់និងការងារបង្ការជំងឺកូវីដ១៩ ព្រមទាំងចាត់ទុកការនេះជារឿងនយោបាយ ជាចំណែកមួយនៃយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិកសម្រាប់ទប់ស្កាត់ប្រទេសចិន ។ ប៉ុន្តែមេរោគគ្មានព្រំដែន គ្មានប្រព័ន្ធរបប ហើយទិន្នន័យនឹងមិនអាចកុហកទេ ។ នៅពេលដែលជនជាតិអាមេរិកជាច្រើនស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការ"ពាក់ម៉ាស់"ឫអត់ដោយសារតែវាទាក់ទិននឹងរឿងនយោបាយ ជំងឺរាតត្បាតដែលបានផ្ទុះឡើងនៅដំណាក់កាលដំបូង ស្ទើរតែមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន។ ចាប់ពីចុងខែកុម្ភៈ ដល់ដើមខែមីនាឆ្នាំ២០២០ ក្នុងរយៈពេលត្រឹមតែ៣ សប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះ ចំនួនករណីឆ្លងជំងឺកូវីដដែលបានរកឃើញនៅអាមេរិកបានកើនឡើងជាង១ពាន់ដង។ រហូតដល់ខែមេសាឆ្នាំ២០២០ ចំនួនករណីស្លាប់របស់អាមេរិកបានឈានដល់កម្រិតកំពូលនៃការរាលដាលជុំនេះ។
ក្នុងសភាពការណ៍បែបនេះ ទើបរដ្ឋាភិបាលអាមេរិកត្រូវទះកំផ្លៀងខ្លួនឯងដោយខានមិនបាន ដោយបានកែប្រែពីការរិះគន់ម៉ាស់ចិនទៅជា“សំណើ”ឲ្យប្រទេសចិននាំចេញម៉ាស់ទៅកាន់អាមេរិក ។ នេះហើយបានជារដ្ឋបាលចំណីអាហារនិងឱសថប្រទេសអាមេរិក(FDA)បានអនុញ្ញាតម៉ាស់ចិនជាបន្ទាន់នៅថ្ងៃទី១១ខែមេសាឆ្នាំ២០២០៕
