នៅលើផ្ទាំងសំពត់សនៃរោងកុន មានបុរសចំណាស់ម្នាក់កំពុងព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីឡើងទៅខាងលើដោយឆ្លងកាត់ព្យុះព្រិលធំៗ ជើងសិប្បនិម្មិតពណ៌ប្រាក់មួយគូរបស់លោកកំពុងតោងជាប់នឹងផ្ទៃទឹកកកដ៏ក្រាស់។ ដោយសារខ្សត់ខ្យល់អុកស៊ីសែន និងរាងកាយហត់នឿយយ៉ាងខ្លាំង លោកបានដកដង្ហើមដង្ហក់យ៉ាងខ្លាំង។ ជំហាននីមួយៗរបស់គាត់បាន ប៉ះចំបេះដូងរបស់អ្នកទស្សនាគ្រប់គ្នា។ ទាំងអស់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលនឹងទង្វើរបស់បុរសចំណាស់ដែលពិការជើងម្នាក់នេះ ហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែស្រែកលើកទឹកចិត្តគាត់នៅក្នុងចិត្តរៀងៗខ្លួន។

ទស្សនិកជនមិនបានដឹងថា មានបុរសចំណាស់ម្នាក់ពាក់ជើងសិប្បនិម្មិតមួយគូក៏កំពុងអង្គុយក្នុងរោងកុន និងកំពុងទស្សនាភាពយន្តយ៉ាងរំភើបជាមួយពួកគាត់ដែរ។ បុរសចំណាស់រូបនេះឈ្មោះ Xia Boyu ហើយភាពយន្តដែលកំពុងចាក់បញ្ចាំងនេះនិយាយពីរឿងរ៉ាវរបស់លោក Xia Boyu ខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ដែលបានព្យាយាមប្រាំដងដើម្បីឡើងលើកំពូលភ្នំអេវឺរេសនិងទទួលបានជោគជ័យនៅទីបំផុត។ ពេលឃើញតួឯកក្នុងភាពយន្តបានទៅដល់កន្លែងពិបាកឡើងបន្តទៅទៀត ភ្នែករបស់លោក Xia Boyu ក៏សម្រក់ទឹកភ្នែក ហើយគំនិតរបស់លោកតាហាក់ដូចជាវិលត្រឡប់ទៅរយៈពេលដែលមិនអាចបំភ្លេចបាននៅឆ្នាំ ១៩៧៥ ។

នៅឆ្នាំនោះ ក្រុមមួយមានមនុស្សជាង ៤០០នាក់ ដឹកនាំដោយលោក Shi Zhanchun ជាប្រធានក្រុមឡើងភ្នំចិន បានបោះជំរំនៅជើងភ្នំអេវឺរ៉េស។

លោកXia Boyu អាយុ ២៦ ឆ្នាំត្រូវបានចាត់ចែងទៅក្នុងក្រុមនាំមុខ។ ភារកិច្ចរបស់ក្រុមនេះគឺព្យាយាមឡើងដល់កំពូលភ្នំនិងរៀបចំ "ជណ្ដើរចិន" ។

នៅរយៈកម្ពស់៨៦០០ ម៉ែត្រជម្រាលភាគខាងជើងនៃភ្នំអេវឺរេស មានច្រាំងថ្មបញ្ឈរមួយដែលជា "ជំហានទីពីរ" នៃភ្នំអេវឺរេស។ វាធ្លាប់បានធ្វើឱ្យអ្នកឡើងភ្នំទាំងអស់ ឱ្យតែនិយាយដល់ហើយ ភ័យខ្លាចបំផុត។ តែនេះគឺជាផ្លូវតែមួយគត់ដើម្បីឡើងដល់កំពូលពីជម្រាលខាងជើង។ ដោយសារមានភាពលំបាកខ្លាំង មិនដែលមានមនុស្សណាម្នាក់ធ្លាប់ឆ្លងកាត់វាដោយជោគជ័យទេ នៅមុនទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៦០។ នៅឆ្នាំ ១៩៦០ មានសមាជិកបួននាក់នៃក្រុមឡើងភ្នំចិនបានឆ្លងកាត់ជំហានទីពីរដោយវិធីបង្កើតជណ្ដើរមនុស្ស សម្រេចបាននូវការឡើងកំពូលភ្នំអេវឺរេសដោយជោគជ័យលើកទីមួយពីជម្រាលខាងជើងក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ។

ក្រុមនាំមុខរបស់លោក Xia Boyu ត្រូវសាងសង់ជណ្ដើរមួយនៅ "ជំហានទីពីរ" នេះ ដើម្បីរៀបចំលក្ខខណ្ឌល្អសម្រាប់ការឡើងកំពូលភ្នំជាបន្តបន្ទាប់។

លោកXia Boyu និងមិត្តរួមក្រុមរបស់គាត់បានសហការជាមួយគ្នា ហើយទីបំផុតបានឈានដល់កន្លែង "ជំហានទីពីរ" ដែលស្ថិតនៅរយៈកម្ពស់ ៨៦០០ ម៉ែត្រ។ ដោយសារតែខ្វះអុកស៊ីសែន ពិបាកក្នុងការផ្លាស់ទី ក្រុមលោកXia Boyu ត្រូវចំណាយពេលពេញមួយថ្ងៃ ទើបអាចចាប់ជាប់ជណ្ដើរដែកមួយទៅលើជញ្ជាំងថ្ម។ ជណ្ដើរមួយនេះមិនត្រឹមតែជួយអ្នកឡើងភ្នំជនជាតិចិនឡើងដល់កំពូលភ្នំប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងឈរជើងលើកន្លែង "ជំហានទីពីរ" អស់រយៈពេល ៣៣ ឆ្នាំផងដែរ។ ចាប់ពីពេលនោះដល់ឆ្នាំ ២០០៨  វាបានជួយអ្នកឡើងភ្នំជាង១៣០០ នាក់មកពីជុំវិញពិភពលោកឱ្យសម្រេចបានសុបិនឡើងកំពូលភ្នំអេវឺរេសរបស់ពួកគេ។ ហេតុនេះហើយ ជណ្ដើរមួយនេះបានទទួលឈ្មោះល្បីមួយគឺ "ជណ្ដើរចិន"។

បន្ទាប់ពីដំឡើងជណ្ដើរនេះរួច ក្រុមលោក Xia Boyu បានចុះទៅជំរំខាងក្រោមដើម្បីសម្រាក និងរៀបចំឡើងលើកំពូលភ្នំចុងក្រោយ។ ប៉ុន្តែ ព្យុះព្រិលកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ អាហារ ប្រេងឥន្ធនៈ និងការផ្គត់ផ្គង់ផ្សេងទៀតរបស់ពួកគេបានអស់ហើយ មានតែបង្ខំចិត្តចុះទៅខាងក្រោមវិញ។

ខ្យល់ព្យុះព្រិលខ្លាំងមួយទៀតបានបោកបក់ពេញមុខ។

"អូ៎! ថង់ដេករបស់ខ្ញុំ!"

មិត្តរួមក្រុមជនជាតិZangម្នាក់ដែលហត់នឿយអស់កម្លាំងពីខ្លួនបានដួល ហើយថង់ដេកនៅលើខ្នងរបស់គាត់បានធ្លាក់ចុះនិងរមៀលចុះពីលើភ្នំ។ នេះគឺជាភ្នំអេវឺរេស ដោយសារតែកម្ពស់ខ្ពស់ណាស់ សីតុណ្ហភាពទាបបំផុតនៅលើកំពូលគឺ ដក ៣០ ដល់ ៤០ អង្សាសេពេញមួយឆ្នាំ។ បើគ្មានថង់ដេកទេ ប្រាកដជាពិបាកសម្រាកពេលយប់ដែលសីតុណ្ហភាពចុះត្រជាក់រហូតដល់កកឆ្អឹងខ្នងខ្លាំងណាស់។។

ឃើញដូច្នេះ លោកXia Boyu បានយកថង់ដេករបស់ខ្លួនឱ្យមិត្តក្រុមម្នាក់នេះដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ។

"សុខភាពខ្ញុំល្អហើយ ខ្ញុំមិនខ្លាចរងាទេ ថង់ដេកនេះលោកយកទៅប្រើចុះ!"

ដូចនេះ លោក Xia Boyu មិនបានប្រើថង់ដេកទេនៅយប់នោះ បានត្រឹមតែដេកមួយយប់ជាមួយនឹងសម្លៀកបំពាក់លើខ្លួនគាត់ប៉ុណ្ណោះ។ ពេលព្រឹកថ្ងៃទី២ លោកXia Boyu កករឹងពេញទាំងដងខ្លួន។ មិត្តរួមក្រុមរបស់គាត់ចង់ជួយលើកខ្លួនគាត់ឱ្យក្រោកឡើង ប៉ុន្តែគាត់កម្រើកមិនបានទាល់តែសោះ។ ទាល់តែពេលនេះទើបគាត់មានអារម្មណ៍ថាមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ។ ជើងរបស់គាត់ទាំងគូគ្មានអារម្មណ៍ទាល់តែសោះ។ បន្ទាប់ពីចុះពីលើភ្នំ លោកXia Boyu ត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យភ្លាមៗដើម្បីទទួលការសង្គ្រោះព្យាបាល។

ប៉ុន្តែ វាយឺតពេលទៅហើយ។ ជើងទាំងពីររបស់លោក Xia Boyu បានកក ហើយរបួសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ត្រូវតែវះកាត់ចេញ។

ម្លោះហើយ Xia Boyu បានធ្លាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងអស់រយៈពេលជាងមួយឆ្នាំ។ បើគ្មានជើង គាត់មិនអាចឡើងភ្នំឬក៏លេងបាល់ទាត់បានទេ។ គាត់មិនដឹងថាគាត់អាចធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតបានទេ។ រហូតដល់ថ្ងៃមួយ អ្នកជំនាញផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ដមួយរូបមកពីប្រទេសអាល្លឺម៉ង់បានមកដល់ប្រទេសចិន ដើម្បីធ្វើសកម្មភាពសប្យុរសធម៌ និងបានទៅទស្សនកិច្ចនៅមន្ទីរពេទ្យដែល Xia Boyu កំពុងស្នាក់នៅ។ បន្ទាប់ពីបានឃើញសភាពរបស់ Xia Boyuហើយ គ្រូពេទ្យជនជាតិអាល្លឺម៉ង់រូបនេះបាននិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ " បន្ទាប់ពីពាក់ជើងសិប្បនិម្មិតហើយ លោកមិនត្រឹមតែអាចរស់នៅដូចមនុស្សធម្មតាប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអាចឡើងភ្នំបានទៀតផង"។

ឮដូច្នេះហើយ  Xia Boyu ត្រេកអរខ្លាំងណាស់ដោយមានជំនឿចិត្តឡើងវិញថា ៖ «ខ្ញុំនៅតែអាចដើរបាន! ខ្ញុំនៅតែអាចឡើងភ្នំបាន!»  គាត់បានឱបគ្រូពេទ្យដោយរំភើប ហើយនិយាយថា ៖ “អរគុណគ្រូពេទ្យ!”

បន្ទាប់ពីគាត់បានចុះពីលើភ្នំអេវឺរេសជាលើកដំបូង Xia Boyu ក៏ចាប់ផ្ដើមចូលចិត្តការឡើងភ្នំ។ គាត់ចូលចិត្តស្វែងយល់ពីអ្វីដែលមិនស្គាល់ ហើយអារម្មណ៍នៃការប្រជែងនឹងខ្លួនឯង និងប្រឈមនឹងដែនកំណត់របស់គាត់ ធ្វើឱ្យគាត់មានអារម្មណ៍ថាគាត់ពិតជាមានជីវិតរស់នៅយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ជាលទ្ធផល ការឡើងភ្នំអេវឺរេសម្តងទៀតបានក្លាយជាគោលដៅរបស់ Xia Boyu ហើយជីវិតរបស់គាត់ដែលផ្អាកមួយរយៈ បានចាប់ដំណើរការឡើងវិញនិងឆ្ពោះទៅមុខ ។

បន្ទាប់ពីពាក់ជើងសិប្បនិម្មិត Xia Boyu បានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកីឡាជនពិការ។ គាត់បានឈ្នះមេដាយរាប់សិបនៅក្នុងការប្រកួតកីឡាប៉ារ៉ាឡាំពិកជាតិនិងអន្តរជាតិនានា។ ដើម្បីរក្សាកាយសម្បទាល្អ គាត់បានបង្កើតផែនការហ្វឹកហ្វឺនកម្រិតខ្លាំង ដែលសូម្បីតែមនុស្សធម្មតាក៏ពិបាកទ្រាំទ្រអត់ធ្មត់ដែរ។ ដោយឃើញ Xia Boyu ហ្វឹកហាត់ខ្លាំងពេក មិត្តភ័ក្តិដែលនៅជុំវិញគាត់បាននិយាយបញ្ចុះបញ្ចូលគាត់ថា៖ "ការធ្វើបែបនេះប៉ះពាល់ដល់រាងកាយខ្លាំងពេកហើយ លោកមិនត្រូវបង្ខំខ្លួនពេកទេ។ "។

ប៉ុន្តែ Xia Boyu មិនបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពាក្យសម្តីទាំងនេះទេ។ គាត់ជឿតែអ្វីដែលគាត់គិតថាត្រឹមត្រូវតែប៉ុណ្ណោះ ។ ជាសំណាងល្អ គ្រួសាររបស់គាត់ ជាពិសេសភរិយារបស់គាត់តែងតែគាំទ្រគាត់ជានិច្ច ដោយសារតែបានឃើញពីការឈឺចាប់ដែលគាត់បានឆ្លងកាត់កន្លងមក។ ដូច្នេះគាត់សង្ឃឹមថា គាត់អាចធ្វើអ្វីដែលគាត់ចង់ធ្វើ ដើម្បីសម្រេចក្តីសុបិននៃការឡើងកំពូលភ្នំអេវឺរេស ។

ជាអកុសល់ សំណាងអាក្រក់បានកើតឡើងលើ "អ្នកចម្បាំងពិការជើង" រូបនេះម្តងទៀត។ Xia Boyu ត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានជំងឺមហារីកកូនកណ្តុរនៅឆ្នាំ១៩៩៣ នៅពេលគាត់មានអាយុ ៤៤ ឆ្នាំ។

មិនដឹងថា មកពីការតស៊ូព្យាយាមជាប់ជានិច្ចរបស់ Xia Boyu ធ្វើឱ្យទេវតារំភើបចិត្ត ឬដោយសារតែគាត់មានកាយសម្បទាល្អដោយសារតែការហាត់ប្រាណជាច្រើនឆ្នាំនោះទេ នៅទីបំផុត ជំងឺមហារីករបស់ Xia Boyu ត្រូវបានគ្រប់គ្រងបាន ហើយមិនមានកើតឡើងវិញទេ។

អ្នកខ្លះនិយាយថា៖ ជីវិតគឺ "មិនចុះចាញ់នឹងភាពបរាជ័យ" ។ អត្ថន័យនេះបានឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងរស់រវើកបំផុតនៅលើខ្លួនលោក Xia Boyu ។ ជំនឿចិត្តបែបនេះបានជួយគាត់មិនឱ្យចុះចាញ់ពីភាពបរាជ័យម្តងហើយម្តងទៀតដើម្បីបោះជំហានទៅឡើងភ្នំអេវឺរេសជាបន្តបន្ទាប់ ។

បន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ការវះកាត់ជើងចេញ ការកើតជំងឺមហារីក និងការវះកាត់ធំៗជាច្រើនលើក "អ្នកចម្បាំងពិការជើង" រូបនេះបានប្រឈមមុខនឹងការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងជីវិតដោយប្រកាន់ខ្ជាប់អាកប្បកិរិយាសុទិដ្ឋិនិយម ភាពរឹងមាំ និងការតស៊ូជាប់ជានិច្ច។ គាត់បានសម្រេចចិត្តចេញដំណើរម្តងហើយម្តងទៀត!

នៅឆ្នាំ ២០០៦ លោក Inglis អ្នកពិការជើងទាំងពីរដំបូងបង្អស់របស់ពិភពលោកដែលបានឡើងដល់កំពូលភ្នំអេវឺរេស។ បន្ទាប់ពីបានឃើញព័ត៌មាននេះ Xia Boyu មានជំនឿចិត្តយ៉ាងមុតមាំក្នុងការឡើងភ្នំអេវឺរេស ។

ក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ នៅពេលដែលភ្លើងគប់អូឡាំពិកទីក្រុងប៉េកាំងត្រូវបានរត់បណ្តាក់នៅលើភ្នំអេវឺរេស  Xia Boyu ទទួលបានឱកាសធ្វើជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ។ នៅពេលនោះគាត់មានអាយុជិត ៦០ ឆ្នាំហើយ ពេលឈរនៅជើងភ្នំអេវឺរេស គាត់គិតក្នុងចិត្តថា គាត់ត្រូវតែក្តាប់ជាប់ឱកាសនេះ ហើយប្រសិនបើយឺតពេលតែបន្តិច នោះប្រហែលជាបាត់បង់ឱកាសហើយ។

នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១១ ក្រុមជនពិការបានបង្កើតឡើងជាលើកដំបូងសម្រាប់ចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍កីឡាឡើងភ្នំពានរង្វាន់ពិភពលោក ដែលធ្វើឡើងនៅប្រទេសអ៊ីតាលី ។ Xia Boyu ដែលមានអាយុលើសពី ៦០ ឆ្នាំបានឈ្នះជើងឯកពិភពលោកលើវិញ្ញាសាប្រកួតការលំបាក និងប្រកួតល្បឿនក្រុមបុរសពិការជើងទាំងពីរ ដោយពឹងផ្អែកលើមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃបច្ចេកទេសឡើងភ្នំពីមុន ព្រមទាំងកាយសម្បទារឹងមាំរបស់គាត់។

នៅឆ្នាំ ២០១៤ ទីបំផុត Xia Boyu ដែលមានអាយុ ៦៥ ឆ្នាំបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ហើយដើម្បីចាប់ផ្តើមការឡើងភ្នំអេរឺរេសលើកទីពីររបស់គាត់ ។ វាមានរយៈពេលជិត ៤០ ឆ្នាំហើយបន្ទាប់ពីគាត់បានឡើងភ្នំអេវឺរេសជាលើកដំបូងកាលពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ។ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់នឹកស្មានថា  មានការបាក់ធ្លាក់ទឹកកកលើភ្នំអេវឺរេស បណ្ដាលឱ្យមនុស្ស ១៦ នាក់បានបាត់បង់ជីវិត។ ហេតុនេះ សកម្មភាពឡើងភ្នំត្រូវបានលុបចោលទាំងអស់ ។ Xia Boyu នៅជំរំជើងភ្នំអេរឺរេសបានបាត់បង់ឱកាសឡើងភ្នំលើកនេះ។

ឆ្នាំ២០១៥ គាត់បានចេញដំណើរម្តងទៀត តែបែរជាត្រូវជួបជាមួយ គ្រោះរញ្ជួយដីកម្រិត៨,១រិច្ឆទ័រនៅនេប៉ាល់។ នៅពេលនោះ មួយចំណែកធំនៃភ្នំទឹកកកបានបាក់ធ្លាក់មក គាត់បានគេចផុតពីសេចក្ដីស្លាប់ ហើយផែនការឡើងភ្នំក៏បានផ្អាកម្ដងទៀត។

ឆ្នាំ២០១៦ គាត់បានចេញដំណើរម្តងទៀតក្នុងអាយុ៦៧ឆ្នាំ។ នេះជាលើកទី៤ដែលXia Boyuសាកល្បងឡើងកំពូលភ្នំអេវឺរេស។ គាត់បានត្រៀមខ្លួនយ៉ាងពេញលេញ។

នៅពេលទើបចាប់ផ្តើម អ្វីទាំងអស់ដូចជាមានភាពរលូន។ លោកនិងមគ្គទេសក៏បានឡើងដល់រយៈកម្ពល់៨៧៥០ម៉ែត្រ នៅសល់តែ៩៤ម៉ែត្រទៀតដល់កំពូលភ្នំ។

គាត់ទើបគិតចង់បន្តដំណើរទៅមុខ ប៉ុន្តែគាត់មិននឹកស្មានថា ខ្យល់បក់បោកមកភ្លាមៗ ព្យុះព្រិលគ្របដណ្ដប់ពេញផ្ទៃមេឃ កំពូលភ្នំដែលនៅកៀកបង្កើយខ្លួនអំបាញ់មិញ ស្រាប់តែបាត់ខ្លួនទៅក្នុងព្យុះព្រិល។

“អត់ទេ ព្យុះព្រិលធំជិតមកដល់ហើយ យើងត្រូវប្រញាប់ចុះទៅវិញ!”មគ្គទេសក៏ស្រែកនៅក្នុងព្យុះព្រិល ។

“ប៉ុន្តែ ពួកយើងជិតឡើងដល់កំពូលភ្នំហើយ បើចុះទៅវិញ ពិតជាគួរឱ្យស្ដាយណាស់! ពួកយើងតស៊ូឡើងទៅទៀត ខំប្រឹងឡើង!”មគ្គទេសក៍ម្នាក់ទៀតនិយាយដោយមិនសុខចិត្ត។

“លោកXia តើលោកគិតយ៉ាងម៉េចដែរ? បន្តឡើងទៅទៀតទេ?”មគ្គទេសក៍ទាំងអស់បាននាំគ្នាមើលមុខXia Boyu។

       ពេលកំពុងមើលមុខយុវជនទាំងនេះ  នៅពេលនេះ អារម្មរណ៍របស់XiaBoyuបានវិលទៅកាលពី៤០ឆ្នាំមុន។នៅពេលនោះ ក៏ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបនេះដូចគ្នា មានសមាជិកម្នាក់បានជ្រុះបាត់ថង់ដេក ហើយខ្លួនក៏បានរបួសកកខ្លួនយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។

       ប្រសិនបើគ្រាន់តែគិតពីខ្លួនឯង ទោះបីជាឡើងភ្នំហើយស្លាប់ ក៏មានតម្លៃដែរ។ពីព្រោះ គាត់រស់នៅបានអាយុច្រើនហើយ កូនប្រុសរបស់គាត់ក៏មានគ្រួសារ និងការងាររួចហើយ ហើយប្រសិនបើគាត់សម្រេចក្ដីសុបិនតែមួយគត់របស់គាត់ទៀតនោះ ជីវិតរបស់គាត់ចាត់ទុកថាមានតម្លៃហើយ។ XiaBoyuគិតដូច្នេះក្នុងចិត្ត។

“ចុះបន្ទាប់ពីឡើងដល់កំពូលភ្នំហើយ ធ្វើអីទៀត?”XiaBoyuបែរក្បាលចុះក្រោម ហើយមគ្គទេសក៍វ័យក្មេងទាំង៥នាក់សម្លឹងមកគាត់។ ពួកគេសុទ្ធតែជាបុរសវ័យក្មេងដែលមានអាយុខ្ទង់២០ឆ្នាំ ភាគច្រើនមិនទាន់រៀបការ ទើបតែចាប់ផ្ដើមជីវិតរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ ។

“ចុះទៅវិញ ចុះទៅវិញ ព្យុះព្រិលធំនឹងមកដល់ ពួកយើងមិនឡើងទៅទៀតទេ”។

គិតក្នុងចិត្តរួចមួយស្របក់ XiaBoyuបានសម្រេចចិត្តបោះបង់ការឡើងកំពូលភ្នំ។ គាត់មិនចង់ធ្វើឱ្យយុវជនប៉ុន្មាននាក់នេះឆ្លងកាត់ការឈឺចាប់ដែលខ្លួនបានឆ្លងកាត់នោះទេ ហើយក៏មិនចង់ធ្វើឱ្យសុបិនរបស់ខ្លួនក្លាយទៅជាទំនួលខុសត្រូវរបស់អ្នកដទៃ ថែមទាំងអាចធ្វើឱ្យអ្នកដទៃបាត់បង់ជីវិតរបស់ពួកគេថែមទៀតផង។

បន្ទាប់ពីចុះពីលើភ្នំមក ទីបំផុតXiaBoyuបានទម្លាយអារម្មណ៍ដែលខ្លួនខំទប់ទុកនៅក្នុងចិត្តអស់ជាយូរមកហើយ។ មានតែគាត់ទេដែលដឹងពីការឈឺចាប់ និងទុក្ខលំបាកក្នុងរយៈពេល៤០ឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ នៅពេលដែលគាត់បានចុះទៅដល់ជំរំមូលដ្ឋាននៅជើងភ្នំ XiaBoyuមិនអាចទ្រាំទ្របានតទៅទៀត គាត់ក៏បិទមុខសម្រក់ទឹកភ្នែកនៅចំពោះ មុខភ្នំអេវឺរ៉េស។

លេងម៉ាជុង ដើរលេងកម្សាន្ត មើលកូន គឺជាជីវិតដ៏ល្អប្រសើរនៅក្នុងវ័យចំណាស់។ ប៉ុន្តែXiaBoyuយល់ថា នោះមិនមែនជាជីវិតដែលគាត់ចង់បានទេ ហើយភ្លើងក្នុងចិត្តរបស់គាត់នៅតែមិនរលត់។បន្ទាប់ពីរាងកាយរបស់គាត់បានជាសះស្បើយស្ទើរតែទាំងស្រុងហើយ Xia Boyu បានចាប់ផ្តើមហ្វឺកហាត់ម្តងទៀតដូចពីមុន ដោយប្រកាន់ខ្ជាប់ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ៥ឬ៦ម៉ោងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។

ពីរឆ្នាំក្រោយមក នៅឆ្នាំ២០១៨ គាត់ត្រៀមចេញដំណើរម្តងទៀត។

នៅមួយយប់មុនថ្ងៃចាប់ផ្ដើមដំណើរឡើងភ្នំអេវឺរ៉េស គាត់គេងមិនលក់ទាល់តែសោះ។

ចំពោះកាមេរ៉ាដែលថតទិដ្ឋភាពដំណើរឡើងភ្នំនេះ គាត់រៀបរាប់ថាៈ“រាប់សិបឆ្នាំមកហើយ ខ្ញុំជំពាក់គ្រួសារខ្ញុំច្រើនជាងគេ។ប្រពន្ធខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំរងទុក្ខច្រើនក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ហើយវាគ្រាន់តែជាចំណង់ចំណូលចិត្តប៉ុណ្ណោះ។ គាត់មិនចង់ឱ្យខ្ញុំមានការសោកស្តាយក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ គាត់តែងតែទទួលបន្ទុករឿងតូចធំគ្រប់បែបយ៉ាងនៅក្នុងផ្ទះ គឺដើម្បីឱ្យខ្ញុំអាចឡើងភ្នំបាន។ គាត់ពិតជាប្រឹងប្រែងខ្លាំងណាស់ ហើយគាត់តែងតែខ្វល់ខ្វាយពីខ្ញុំ។”និយាយមកដល់រឿងនេះ ក្នុងចិត្តXiaBoyuពោរពេញទៅដោយការដឹងគុណនិងសេចក្ដីសោកស្ដាយ ក៏បានសម្រក់ទឹកភ្នែកយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់តែម្នាក់ឯង។

នៅម៉ោង១០និង៤០នាទី ថ្ងៃទី១៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨តាមម៉ោងនៅទីក្រុងប៉េកាំង ឆ្លងកាត់ការឡើងភ្នំដ៏លំបាកអស់រយៈពេល៧ថ្ងៃ Xia Boyuដែលមានអាយុ៦៩ឆ្នាំបានឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំអេវឺរ៉េសនៅរយៈកម្ពស់៨៨៤៤ម៉ែត្រដែលជាកំពូលនៃពិភពលោកដោយជោគជ័យ។គាត់បានក្លាយជាជនពិការជើងទាំងពីរឡើងកំពូលភ្នំអេវឺរ៉េសដោយប្រើជើងសិប្បនិម្មិតដំបូងគេបំផុតក្នុងប្រទេសចិន និងជាជនពិការដែលមានវ័យចំណាស់ជាងគេបំផុតក្នុងពិភពលោកដែលបានឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំអេវឺរេស។