មានឃ្លាកំណាព្យបុរាណមួយនៅក្នុងប្រទេសចិនដែលនិយាយថា大贤秉高鉴，公烛无私光(Dà xián bǐng gāo jiàn, gōng zhú wúsī guāng)។ពាក្យ鉴គឺកញ្ចក់ ។ឃ្លានេះមានន័យថា មនុស្សមានប្រាជ្ញានឹងពិនិត្យមើលខ្លួនឯងជានិច្ច សូម្បីតែរបស់តូចតាចដូចជាទៀនប្រើជាសាធារណៈ ក៏មិនយកមកប្រើប្រាស់សម្រាប់ខ្លួនឯងដែរ។នៅក្នុងឃ្លាកំណាព្យបុរាណនេះបានរៀបរាប់ពីវត្ថុចំនួនពីរ មួយគឺកញ្ចក់ មួយទៀតគឺទៀន។រឿងនិទានបុរាណថ្ងៃនេះគឺចាប់ផ្តើមពីរនេះ ៖