ពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ លោក Henry Alfred Kissinger អតីតរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិកបានថ្លែងថា បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លង ពិភពលោកនឹងលែងមានរូបរាងដូចកាលពីមុនទៀតហើយ ។ ជាងនេះទៅទៀត លោក Thomas L. Friedman សេដ្ឋវិទូល្បីឈ្មោះមួយរូបបានធ្វើការបែងចែកពេលវេលារបស់ពិភពលោកជាថ្មីឡើងវិញ ពោលគឺបានប្តូរពី មុនគ្រិស្តសករាជនិងក្រោយគ្រិស្តសករាជ ទៅជាមុនពេលកើតមានជំងឺកូវីដ១៩និងក្រោយពេលបញ្ចប់ជំងឺកូវីដ១៩ ។ ប្រការនេះបានបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ជំងឺកូវីដ១៩បានជះឥទ្ធិពលយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះពិភពលោក ។
ទីមួយ ក្រោមបរិបទសកលភាវូបនីយកម្ម ខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មបានតភ្ជាប់ជាមួយគ្នា ហើយក្នុងស្ថានការណ៍រីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លង ក៏បានបញ្ជាក់ថា សេដ្ឋកិច្ចនៃបណ្តាប្រទេសនានាមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ។
ទីពីរ វិធានការឯកតោភាគីនិយមនិងការគាំពារនិយមរបស់អ្នកនយោបាយមួយចំនួនរបស់អាមេរិក មិនអាចកែប្រែក្រឹត្យក្រមជាមូលដ្ឋាននៃរចនាសម័្ពន្ធខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនោះឡើយ ។ មួយផ្នែក អាមេរិកបានប្រើប្រាស់កម្លាំងទូទាំងប្រទេសដើម្បីគាបសង្កត់សហគ្រាសបច្ចេកវិទ្យាទំនើបនៃប្រទេសចិនដូចជាក្រុមហ៊ុន ហួវៃជាដើម ។ មួយផ្នែកទៀត នៅខែមេសា លោក Larry Kudlow ប្រធានគណៈកម្មាធិការសេដ្ឋកិច្ចនៃសេតវិមានអាមេរិកបានអំពាវនាវដោយចំហ ឱ្យសហគ្រាសចិនដែលធ្វើអាជីវកម្មនៅអាមេរិកដកខ្លួនត្រឡប់ទៅប្រទេសចិនវិញ រហូតដល់និយាយថាសុខចិត្តចំណាយថ្លៃសេវាដកចេញទាំងអស់ទៀតផង ក្នុងន័យកាត់បន្ថយឧត្តមភាពរបស់ប្រទេសចិនលើវិស័យខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្ម ។
គិតរហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ការរីករាលដាលជំងឺកូវីដ១៩មិនបានធ្វើឱ្យជំហាននៃការធ្វើសកលភាវូបនីយកម្មសេដ្ឋកិច្ចដើរថយក្រោយនោះទេ ហើយក៏មិនបានធ្វើឱ្យគំនិតខុសទំនងរបស់ជនអវិជ្ជាមួយចំនួនដែលចង់បណ្តេញប្រទេសចិនឱ្យនៅឯកោ បានសម្រេចនោះដែរ ។ តាមពិត ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យដែលប្រហែលនឹងកើតឡើងចំពោះខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង សហគ្រាសបរទេសបានជ្រើសរើសផ្លូវអភិវឌ្ឍន៍មួយ ពោលគីចូលទៅកាន់ប្រទេសចិនតែម្តង ដើម្បីស្វែងរកកាន់តែច្បាស់នូវសេចក្តីត្រូវការនៃទីផ្សារចិន ។ នេះប្រហែលជាទិសដៅស្តារឡើងវិញនៃខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ជាសកលក្នុងយុគសម័យបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ជំងឺកូវីដ១៩ ៕
