នាងខ្ញុំនួនកើតនៅភូមិភាគស្វយ័តជនជាតិជួងក្វាងស៊ីប្រទេសចិនដែលជាប់ជិតខាង​នឹងប្រទេសអាស៊ីអាគ្នេយ៍  ដូច្នេះពេលចូលរៀននៅសកលវិទ្យាល័យនាងខ្ញុំបានជ្រើសរើ​សមុខវិជ្ជាអក្សរសាស្រ្តខ្ែមររហូតដល់សព្វថ្ងៃ      នាងខ្ញុំបានរៀននិងប្រើប្រាស់ភាសាខ្ែមរ​រយៈពេលជាង ១០ ឆ្នាំហើយ ។    បន្ទាប់ពីបានសិក្សាអក្សរសាស្រ្តខ្ែមរនាងខ្ញុំបានខំរិះរក​គ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីស្វែងយល់ឲ្យបានកាន់តែច្បាស់     អំពីប្រទេសកម្ពុជា      ដែលជា​ប្រទេសមួយគួរឲ្យទាក់ចិត្តនិងពោរពញទៅដោយភាពអាថ៌កំបាំង ។    ឆ្លងតាមការស្វែង​យល់នាងខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ប្រទេសកម្ពុជាជាប្រទេសដ៏ស្រស់ស្អាតមួយហើយជនជាតិ​ខ្មែរក៏ជាជនជាតិមួយដែលមានលក្ខណៈសុភារាបសាឧស្សាហ៍ព្យាយាមនិងចូលចិត្តរាប់​អានមិត្តភក្តិ ។ ចំណាប់អារម្មណ៍នេះ បានញ៉ាំងឲ្យនាងខ្ញុំបេ្តជ្ញាចិត្តថានឹងជ្រើសរើសការ​ងារមួយដែលអាចទាក់ទងជាមួយប្រទេសកម្ពុជានិងបម្រើជនជាតិខ្មែរទាំងឡាយបាន។​ជាភព្វសំណាង នាងខ្ញុំមានឱកាសមកបំពេញការងារនៅវិទ្យុមិត្តភាពកម្ពុជាចិននិងធ្វើជា​ពិធីការិនីនៃនាទីកាដូតន្ត្រីដែលធ្វើឲ្យនាងខ្ញុំរីករាយក្រៃលែងព្រោះក្តីប្រាថ្នាបានក្លាយទៅ​ជាការពិត ។ នាងខ្ញុំគិតថាតន្រ្តីហាក់ដូចជាកំណាព្យ   ដែលពិពណ៌នាពីទឹកចិត្តគ្រប់បែប​យ៉ាងក្នុងនោះមានការឈឺចាប់មានស្មារតីរឹងប៉ឹងនិងមានក្តីស្រឡាញ់ជាដើម ។ ក្តីបំណង​របស់នាងខ្ញុំគឺចង់ក្លាយទៅជាពិធីការិនីម្នាក់    ដែលអាចនាំមកនូវភាពកក់ក្តៅដល់លោក​អ្នកហើយធ្វើឲ្យនាទីកាដូតន្ត្រីទៅជាស្ពានមួយសម្រាប់ជួយប្រិយមិត្តអ្នកស្តាប់ផ្ញើក្តីគោរព​និងស្រឡាញ់តាមរយៈរលកវិទ្យុសម្តែងការនឹករលឹកតាមរយៈតន្ត្រីដ៏ពីរោះៗនិងយកការ​ជូនពរដ៏ល្អបវរធ្វើឲ្យជីវភាពកាន់តែមានភាពកក់ក្តៅដើម្បីបង្រួញគម្លាត   និងធ្វើឲ្យមនោ​សញ្ចេតនារវាងមនុស្សនិងមនុស្សកាន់តែជ្រាលជ្រៅថែមទៀត។